Sweet and tender hooligan: 'G'

Τριγυρνούσε από δωμάτιο σε δωμάτιο σαν μανιακός, κρατώντας σφιχτά δεμένα τα χέρια στο κεφάλι να μαλακώσει τον πόνο. Ήδη 10 το πρωί.. ‘- Παυσίπονα και μαλακίες..’ Πήρε στα χέρια του το τελευταίο μπουκάλι μπύρας που είχε απομείνει στο ψυγείο. ‘- Έτσι θα ‘ρθεις στα ίσια σου..’ Βρώμικα ποτήρια και τασάκια ξεχειλισμένα από γόπες. Δεν θυμόταν τι άλλο είχε πιει. Μάλλον θυμόταν τα πάντα, μέχρι τη στιγμή που κάπνισε εκείνο το τσιγάρο με τη Μαρία. Εκείνη κοιμόταν ακόμα μέσα, στο κρεβάτι τους. Χάζεψε για μερικά δευτερόλεπτα τα πόδια της που εξείχαν από το σεντόνι και βγήκε στη βεράντα. Άναψε το πρώτο του τσιγάρο.‘- Τι να της πω..’
Η εικόνα της μπροστά του, όπως όταν την πρωτογνώρισε.. Τον είχε σοκάρει ο συνδυασμός της έντονης προσωπικότητας με την προσεγμένη θηλυκή της εμφάνιση. Δεν τη συμπάθησε καν στη αρχή, όμως σύντομα βρήκε δυνατή την πρόκληση να ξεκινήσει μαζί της ένα παιχνίδι ερωτικής υπεροχής.. Συγχρονίστηκαν.. Γρήγορα, αφού ο ίδιος γοητευόταν από τον εκλεπτυσμένο τρόπο που μιλούσε και τα μακριά της πόδια, ενώ εκείνη τον παρακολουθούσε μαγεμένη κάθε φορά που αφηγούνταν ιστορίες από τα τυχοδιωκτικά του ταξίδια στην Αφρική.
Του άρεσε που οργάνωναν τέτοιες βραδιές στο σπίτι. Ήταν ένα διάλειμμα στην πανομοιότυπη καθημερινότητα τους. Ανακουφιζόταν που, μετατοπίζοντας έστω για λίγες ώρες τη φροντίδα της σε άλλα ενδιαφέροντα, έπαυε να είναι εκείνος το επίκεντρο του κόσμου της.
Είχε αφήσει να περάσει πολύτιμος χρόνος.. Ακόμη και η εντυπωσιακή ταύτιση της σάρκας τους είχε πια ατονίσει μπρος στην κτητικότητα με την οποία τον πολιορκούσε, ανταγωνιστικά απέναντι σε κάθε τι σχεδόν που τον ευχαριστούσε. Στην πνευματική του ιδιοκτησία, που είχε δώσει όρκο στον εαυτό του πως δεν θα άφηνε κανέναν να καταπατήσει.. Δεν μπόρεσε να οσφριστεί πως ο δυναμισμός που βρήκε αντίδοτο στο αντικείμενο του πόθου της,.. τον ίδιο, θα κατέληγε σε μια τόσο ασφυκτική αγκαλιά που θα υποδούλωνε την ψυχή του ολοένα και περισσότερο..
Όχι πως δεν ένιωθε γι’ αυτήν. Όσο ακόμα εξερευνούσαν τα κοινά ερωτικά τους μυστικά, ένιωθε εκστατικά κολακευμένος, ..ερωτευμένος, αφού μια γυναίκα σαν αυτή διεκδίκησε το δικαίωμα να εισχωρήσει στον πυρήνα του αντίθετου κόσμου του..
‘ – Πάλι μ’ αυτές τι αηδίες ασχολείσαι;..’ Το μεγαλύτερο άδειασμα ερχόταν όταν οι επικρίσεις ακολουθούσαν τις προσωπικές τους στιγμές. Εκεί που τελείωνε η εξάρτηση του κορμιού κι αισθανόταν την ανάγκη να μείνει μόνος. Nα συρθεί στις απόκρυφες σπηλιές του μυαλού του και να γράψει.. Κι όμως. Θυμόταν πως της το είχε ξεκαθαρίσει απ’ την αρχή αυτό. Κάποια κομμάτια του θα παρέμεναν μόνο δικά του..
Δεν χρειαζόταν κοντά του έναν άνθρωπο κρεμασμένο στα πόδια του, υποτακτικό. Εκτός από άνισο, υπέκρυπτε και μια λανθάνουσα εξουσιαστική αδυναμία.. ‘- Σου παραχωρώ τον ‘εαυτό’ μου.. Θα εξουσιάζω το ‘είναι’ σου..’ Η θνητότητα μιας δεσμευτικής ‘αγάπης’ σε πλαίσιο..